ΚΥΝΗΓΙ : ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ - ΣΕΒΑΣΜΟΣ- ΑΓΑΠΗ

"...κι' αποδίδεται στον εαυτό του, τέτοιος που ήταν ο άνθρωπος στη χαραυγή του κόσμου:

....Μονοκόματος, Αφρόντιστος, Ίσιος κι' Ελεύθερος..."

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Commander, έτσι ξέρουμε κι' εμείς!!!!!!!


Έδωσα πήρα, για κυνήγι σοβαρό δεν προλάβαινα να πάω, οι μπεκάτσες από καιρό χαμένες, πήγα τελικά στην Παρνασίδα και ξέσπασα εγώ και τα σκυλιά μου στους φασιανούς. Παρ' όλες τις αντιρρήσεις που έχουμε όλοι μας για το κυνήγι ατις ΕΚΠ, όπως διεξάγεται στην Ελλάδα, οι φασιανοί ήταν πολύ καλής ποιότητας δυνατά και εύρρωστα πουλιά. Οι πέρδικες όμως ήταν χάλια. Είναι έγκλημα να αφήνονται εκεί κοντά μάλιστα σε περιοχές που υπάρχει ορεινή πέρδικα. Αντίθετα στο Αταλαντονήσι όπου είχα κυνηγήσει τέλος Γεννάρη (φωτό κάτω) υπάρχει πληθυσμός άγριας πέρδικας και φασιανού και φυσικά το επίπεδο δυσκολίας είναι πολύ μεγαλύτερο και λόγω του τοπίου.
Ένα πράγμα που μου έχει κάνει εντύπωση είναι η τεράστια έκταση της ρεζέρβας σε σχέση με τον αριθμό των κυνηγών που εξυπηρετεί. Ποιός ο λόγος; Αφού μόνο σε δύο τομείς διεξάγεται το κυνήγι του φασιανού (Στρώμνη - Μαυρολιθάρι) και αν δεν κάνω λάθος σε άλλον ένα τομέα πάνε για γουρούνι (Καστριώτισσα) γιατί τόσα χρόνια ο μισός νομός Φωκίδας είναι απαγορευμένος; Και σε τελευταία ανάλυση τι πέτυχε αυτή η απαγόρευση από πλευράς πληθυσμών θηράματων και μη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου