ΚΥΝΗΓΙ : ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ - ΣΕΒΑΣΜΟΣ- ΑΓΑΠΗ

"...κι' αποδίδεται στον εαυτό του, τέτοιος που ήταν ο άνθρωπος στη χαραυγή του κόσμου:

....Μονοκόματος, Αφρόντιστος, Ίσιος κι' Ελεύθερος..."

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Οι Ντουφεκοσκιάχτες



Οι Ντουφεκοσκιάχτες είναι μιά παρέα κυνηγών. Είναι τέσσερις και όπως όλοι καταλαβαίνετε, τρέμουν τα πάντα στο πέρασμά τους,...απο τα γέλια φυσικά!!!


Κώστας ο "Επιχειρησιακός Commander". Κανονίζει τα πάντα για τις κυνηγετικές εξόδους. Συνήθως μετά από άκρως εμπιστευτικές πληροφορίες και βασιζόμενος στο αλάθητο ένστικτό του. Βέβαια η έξοδος καταλήγει σχεδόν πάντα σε τοπική ταβέρνα, αφού τα θηράματα τελευταία στιγμή αλλάζουν γνώμη και την κάνουν γι' αλλού.

Ντίνος ο "Σεβάσμιος". Επίτιμος Αρχηγός. Είναι ο γκουρού του ντουφεκοσκιαχτισμού. Τα χρόνια δεν τον αγγίζουν και είναι πάντα ακμαιότατος. Στρατηγικό του δόγμα "η ομοβροντία". Όχι δεν είναι μαζέτας.

Νίκος ο "Αστυνόμος". Γνωρίζει τα πάντα. Δεν μιλάει πολύ, δεν λέει ποτέ υπερβολές και μεγάλο του προσόν είναι η φιλαλήθειά του. Συνεισφέρει και αυτός επιχειρησιακά μιας και οι δικές του πληροφορίες είναι λίρα εκατό και έχει κληρονομικό χάρισμα.


Άρης ο "Μολυβένιος". Ο Μολυβένιος δεν ήταν πάντα μολυβένιος. Του απενεμήθη ο τίτλος μετά από την επιτυχή δοκιμασία αντοχής σε πυροβολισμό την οποία υπέστη. Μεγάλος του καημός, όταν το σκυλί του σηκώνει μπεκάτσες αυτός δεν είναι εκεί!!!


Εννοείται ότι οι Ντουφεκοσκιάχτες είναι άντρες βαρβάτοι, απίστευτοι εραστές και έχουν σκίσει εκατομμύρια γάτες, τα τομάρια των οποίων εκτίθενται σε λαϊκό προσκύνημα. Ειδικότερα οι γάτες που έχει σκίσει ο Σεβάσμιος είναι διπλοσκισμένες, στα τέσσερα!!!!

Φυσικά είναι ατρόμητοι. Το μόνο άτομο που φοβούνται είναι ... "Εκείνος". Μια σκέψη "Εκείνου" είναι ικανή να εξαφανίσει τα θηράματα, να πάθουν εμπλοκές τα όπλα, να μείνει το τζίπ στα Βαρδούσια με -10C, να μην απορτάρουν τα σκυλιά για άνεξήγητους λόγους (όχι δεν είναι ο Μητσοτάκης, υπάρχουν και χειρότερα).

Φανταστείτε την υπομονή και την αντοχή των σκυλιών τους!!! Σκυλιά πράγματι!!!
Οι Ντουφεκοσκιάχτες έχουν μόνο φίλους, από τη Μάνη μέχρι την Αλεξανδρούπολη, γιατί κάνουν καλή παρέα και ζουν το κυνήγι για τη στιγμή. Για μια ωραία φέρμα, για μια δύσκολη τουφεκιά, για το ξημέρωμα στο βουνό ή στο βάλτο, για το κρασί που θα πιούμε με τους φίλους. Έχουμε αφήσει πίσω άγχη για νούμερα και ανταγωνισμούς. Παίρνουμε αυτό που μας αναλογεί και χαιρόμαστε τη ζωή του κυνηγού. Όσοι φίλοι θέλουν, είναι ευπρόσδεκτοι για συζήτηση και πλάκα (καλοπροαίρετη) στο blog μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου