SO FAR, ... SO BAD

Η κυνηγετική περίοδος λοιπόν προχωρά προς το μέσο της και οι έρημοι Ντουφεκοσκιάχτες δεν μπορούν να είναι ευχαριστημένοι. Η φετινή εξόρμηση στη Μάνη δεν ήταν η αναμενόμενη. Ο El Comandande δεν συμμετείχε λόγω υποχρεώσεων που δυστυχώς δεν μπορούσαν να περιμένουν. Οι άλλοι της παρέας, εκτός από το ότι ο καιρός δεν ήταν ευνοϊκός και τα πουλιά λίγα, ήρθαν σε απ' ευθείας αντιπαράθεση με το νέο είδος της κυνηγετικής καφροπανίδας που ακούει στο όνομα "ηθικολόγος κασετοφωνιάς". Το γλοιώδες αυτό χαμερπές ζώο ανέχεται ή και ενθαρρύνει άλλους στην τοποθέτηση ορτυκοφώνων, ποιώντας τον αδιάφορο και τον τυχαία ευρισκόμενο στο χώρο κυνηγά και κάνει κι' αυτός εκατόμβες ορτυκιών και φυσικά στο τέλος εκστομίζει λαύρους λόγους για τους αλήτες που χαλάνε το κυνήγι με τα κασετόφωνα. Φυσικά και ρωτάει τους άλλους "καλά εσείς πως και δεν κάνατε πουλιά σήμερα;"

Σαν να μην έφταναν αυτά, ο El Commandande τρέχει στα δικαστήρια γιατί ο λατρεμένος του γείτονας τον έχει μηνύσει, με πρόφαση ότι τον ενοχλούν τα σκυλιά του και ότι έχει παράνομο μυστικό εργαστήριο - που κανείς δεν ξέρει τι φτιάχνει - με αντικειμενικό σκοπό να τον διώξει από το σπίτι που νοικιάζει. Έτσι μαζί με το λαμόγιο εφοριακό συγγενή του, να εμποδίσει την περαιτέρω ενοικίαση του σπιτιού και να το αρπάξει από τον ιδιοκτήτη του αντί ευτελούς τιμής, αφού ο άνθρωπος σε δεινή οικονομική κατάσταση, χρησιμοποιεί το ενοίκιο για να αποπληρώσει το στεγαστικό δάνειο που είχε πάρει. 

Μ' όλη αυτή την αβεβαιότητα και τα χαράτσια να μας πνίγουν που χρόνος και χρήμα για σοβαρές εξόδους. Όμως να που η τύχη μας χαμογέλασε και η ταπεινή Αγία Τσίχλα, έκανε το θαύμα της. Ένα μοναχικό καρτεράκι, όχι μακριά από τα σπίτια μας, μας έδωσε αρκετή χαρά τα τελευταία σαββατοκύριακα, με μπόλικα πουλιά που μαγειρεύτηκαν αριστουργηματικά. Άντε και προσεχώς καλύτερα.      

Έναρξη Κυνηγίου 2011-2012

Μια από τα ίδια και η φετεινή έναρξη για τους Ντουφεκοσκιάχτες στην Κωπαϊδα, με λίγα ορτυκάκια και πολύ κόσμο. Που οι περσινές δόξες με τα τρυγόνια στον ΄Εβρο. Η οικονομική κρίση μας περιόρισε όπως και τον περισσότερο κόσμο. Ωστόσο τα ορτύκια ήταν σαφώς περισσότερα από άλλες χρονιές. Καλύτερη ήταν η δεύτερη έξοδος την Παρασκευή που μας πέρασε στον κάμπο των Πλαταιών. Όπως και στην πρώτη ήταν ο Commander και ο Αστυνόμος με τον Ράμπο και την Ίνα, καθώς η Φανή είναι πάλι σε ενδιαφέρουσα. Μέσα σε ένα χωραφάκι στα σύνορα με ένα μποστάνι με πεπόνια σηκώσαμε οκτώ ορτύκια από τα οποία τα έξη μπήκαν στην τσάντα κι' όλ' αυτά την πρώτη ώρα της εξόδου. Και τότε εμφανίστηκε ο κάφρος. Αγρότης μαινόμενος πάνω σε σαράβαλο αγροτικό με την καραμπίνα γεμάτη δίπλα στο κάθισμα μας απευθύνθηκε λέγοντας "...κι' εγώ κυνηγός είμαι, αλλά δεν ήρθα στην περιουσία σας να κάνω ζημιά", όταν του είπαμε ότι δεν κάναμε καμιά ζημιά και ότι κυνηγούσαμε στην καλαμιά και όχι στο μποστάνι μας είπε ότι τα σκυλιά γρατζουνάνε τα πεπόνια και πετάει πολλά, καθώς όπως φαίνεται τα πεπόνια δέχονται επιθέσεις από αγέλες σκύλων που τα γρατζουνάνε. Απ' ότι φαίνεται συντελέσαμε το μέγιστο έγκλημα της θήρευσης των ΙΧ ορτυκιών του αγρότη τα οποία τάϊζε πότιζε τα έβαζε για ύπνο το βράδυ και πιθανόν τα νανούριζε κιόλας. Μετά από αυτό και με τα νεύρα σπασμένα αποχωρήσαμε.   

Η Ρυθμιστική Απόφαση για το Κυνήγι 2011-2012

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,

ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις του Ν. Δ 86/69 «περί δασικού κώδικα» (άρθρα 251, 258, 259 και 261), του Ν. Δ 996/71 (άρθρο 11), του Ν. 177/75 (άρθρα 7 και 8), του Ν. 2637/98 (άρθρα 57,58 και 59) και της 414985/29−11−85 (ΦΕΚ 757/Β/18−12−85) κοινής απόφασης των Υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας και Αναπληρωτή Υπουργού Γεωργίας «Μέτρα διαχείρισης της άγριας πτηνοπανίδας», όπως αυτή τροποποιήθηκε με τις υπ’ αριθμ. 366599/16−12−96 (ΦΕΚ 1188/τ.Β/31−12−96), 294283/23−12−97 (ΦΕΚ 68/Β/4−2−98), 87578/703/6−3−2007(ΦΕΚ 581/Β/23−4−2007) κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Γεωργίας και της Η.Π. 37338/1807/Ε.103/1−9−2010 (ΦΕΚ 1495/Β/2010) κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
2. Το άρθρο 255 του Ν. Δ. 86/69, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 57, παρ.4 του Ν. 2637/98.
3. Τις διατάξεις του Ν. 3208/2003 «Προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, κατάρτιση δασολογίου, ρύθμιση εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί δασών και δασικών εν γένει εκτάσεων και άλλες διατάξεις». (ΦΕΚ 303/Α/24−12−2003).
4. Την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης «για την διατήρηση της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης» όπως κυρώθηκε με το Ν. 1335/83 (ΦΕΚ 32/Α/13−3−83).
5. Την Διεθνή Σύμβαση Ραμσάρ «για την προστασία των διεθνούς ενδιαφέροντος υγροτόπων και υδροβιοτόπων», η οποία κυρώθηκε με το Ν. 191/1974 (ΦΕΚ 350/Α/29−11−74).
6. Την Σύμβαση της Βόννης «για τη διατήρηση των αποδημητικών ειδών που ανήκουν στην άγρια πανίδα», η οποία κυρώθηκε με το Ν. 2719/99 (ΦΕΚ 106/Α/ 26−5−99).
7. Την Κοινοτική Οδηγία 79/409/ΕΟΚ «για τη διατήρηση των άγριων πτηνών» καθώς και όλες τις μετέπειτα σχετικές τροποποιήσεις της.
8. Την Κοινοτική Οδηγία 92/43/ΕΟΚ «για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας».
9. Τις 399/93, 540/93, 641/93, 1174/94, 1592/98, 590/98, 2580/00, 1047/01 και 2603/03 αποφάσεις του ΣτΕ.
10. Το Ν.3028/2002 (ΦΕΚ 153/Α/2002) «για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς».
11. Το άρθρο 90 του «Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα» που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του Π.Δ. 63/2005 (ΦΕΚ 98/Α/2005).
12. Το άρθρο 29Α του Ν. 1558/85 «Κυβέρνηση και Κυβερνητικά όργανα» που προστέθηκε με το άρθρο 27 του Ν. 2081/92 (ΦΕΚ 154/Α/ 10−9−92).
13. Τις διατάξεις του Π.Δ. 63/2011 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (ΦΕΚ 145/ Α΄/2011), και της απόφασης του Πρωθυπουργού 2876/7.10.2009 «Αλλαγή τίτλου Υπουργείων» (ΦΕΚ Β΄ 2234).
14. Την αριθ. 23111/18−6−2010 κοινή υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 855/Β/18−6−2010) Συγκρότηση Ενιαίου Διοικητικού Τομέα με τίτλο «Ειδική Γραμματεία Δασών».
15. Τον Ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87/Α/2010) «Νέα αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης – Πρόγραμμα Καλλικράτης
16. Την επικαιροποιημένη (Μάιος 2011) Έρευνα – Μελέτη που εκπονήθηκε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Α.Τ.Ε.Ι. Λαμίας – Παράρτημα Καρπενησίου με τον τίτλο «Η επίδραση της θήρας στους πληθυσμούς των θηρευσίμων και μη ειδών, ο έλεγχος της λαθροθηρίας και η διάρκεια των περιόδων θήρας. – Τεύχος Α. Επίδραση της χρονικής περιόδου θήρας επί των θηρευσίμων και των απολύτως προστατευόμενων ειδών καθώς και η επίδραση αυτής στους πληθυσμούς ενός εκάστου των θηρευσίμων ειδών στην Ελλάδα. – Τεύχος Β. Δυνατότητα ελέγχου της λαθροθηρίας. – Τεύχος Γ. Συλλογή επιστημονικών και τεχνικών δεδομένων που προσδιορίζουν σε κάθε περίπτωση την τυχόν επίδραση της κλιμακωτής λήξης της θήρας στην προστασία των ειδών πτηνών που ενδέχεται να επηρεάζεται από την εν λόγω κλιμάκωση» που εκπονήθηκε από τους καθηγητές Παπαγεωργίου Ν., Βλάχο Χρ., Θωμαΐδη Χρ. και λοιπούς εξειδικευμένους επιστήμονες, Αθήνα − Μάιος 2011.
17.α) Το περιεχόμενο της από Σεπτέμβριο 2007 ειδικής Μελέτης του Επίκουρου Καθηγητή Θηραματοπονίας κου Θωμαΐδη Χρήστου του Τμήματος Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος του Τ.Ε.Ι. Λαμίας, με θέμα «Διαχείριση της θηραματοπανίδας μετά τις πυρκαγιές», όπως αυτή συμπληρώθηκε στη συνέχεια και η οποία προκειμένου να εξασφαλίσει την οικολογική ισορροπία των ειδών της άγριας πανίδας, εξετάζει: 1) τη διατάραξη των οικοσυστημάτων λόγω των πυρκαγιών, 2) την πιθανή μείωση του πληθυσμού της θηραματοπανίδας, 3) την ενδεχόμενη αναστάτωση των θηρεύσιμων ειδών και την πιθανή δυσμενή κατάσταση των ειδών από τη συρρίκνωση των ενδιαιτημάτων τους, 4) τη δυνατότητα αποκατάστασης της βιολογικής ισορροπίας, 5) την κυνηγετική πίεση πριν τη φωτιά καθώς και τη σχετική πρόβλεψη για την μετάθεση της κυνηγετικής πίεσης μετά τη φωτιά, 6) τα βιολογικά χαρακτηριστικά των θηραμάτων που ενδιαιτούνταν στις καμένες εκτάσεις, 7) τη δυνατότητα ανάκαμψης του κάθε καμένου βιοτόπου συνεκτιμώντας και πλήθος εδαφολογικών δεδομένων.
β) Το περιεχόμενο της από 16 Νοεμβρίου 2009 Τεχνικής Έκθεσης που αφορά τη διαχείριση της θήρας μετά την πυρκαγιά στη Β.Α. Αττική, των ειδικών επιστημόνων Χατζηνίκου Ε., Αλεξίου Ε., Δεδουσοπούλου Ε. και Κιούση Δ.
18. Το 2356/21−7−2011 ενημερωτικό σημείωμα του τμήματος Β΄ της Δ/νσης Αισθητικών Δασών, Δρυμών και Θήρας, το οποίο διαμορφώθηκε με βάση:
α) τις μελέτες για τον «Προσδιορισμό της φαινολογίας της μετανάστευσης των θηρεύσιμων υδρόβιων πουλιών» (2008) και την «Επίδραση της θήρας στα θηρεύσιμα υδρόβια είδη της ορνιθοπανίδας» (2009), τις οποίες η Υπηρεσία μας ανέθεσε στο ΕΘΙΑΓΕ/Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης, καθώς και τις προτάσεις των δασικών υπηρεσιών και του ΕΘΙΑΓΕ,, της Κ.Σ.Ε. και των περιβαλλοντικών οργανώσεων (Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία, ANIMA, WWF).
β) τις διαθέσιμες έγκυρες πληροφορίες, επιστημονικά στοιχεία και μελέτες, αποτελέσματα προγραμμάτων κ.α. σχετικά με το καθεστώς διαχείρισης των αναφερομένων στον πίνακα θηρεύσιμων ειδών, ιδιαίτερα τα δεδομένα της Επιστημονικής Βάσης ORNIS.
γ) την ανάγκη διατήρησης των πληθυσμών όλων των ειδών της άγριας πανίδας σε ικανοποιητικά επίπεδα, ώστε να ανταποκρίνονται στις οικολογικές, επιστημονικές και μορφωτικές απαιτήσεις, λαμβανομένων υπόψη των οικονομικών και ψυχαγωγικών αναγκών.
19.Την επιστολή JURM (2003) 8249MK/13.11.2003 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με την οποία παραιτείται από την προσφυγή κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας (υπόθεση C−167/03) λόγω συμμόρφωσης της Ελληνικής Νομοθεσίας με τις διατάξεις του άρθρου 7 παρ. 4 της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ.
20. Τη διαταγή του Προέδρου του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 14−01−2004 περί διαγραφής της υπόθεσης C−167/03.
21. Την αρ. πρ. 97734/4284/14.08.07 (Φ.Ε.Κ. 1657/Β/21.08.07) απόφασή μας «Τροποποίηση ρυθμίσεων θήρας».
22. Τις αποφάσεις απαγόρευσης θήρας λόγω πυρκαγιών στις διάφορες περιοχές της Ελληνικής Επικράτειας ου εκδίδονται από τις αρμόδιες περιφερειακές δασικές υπηρεσίες,

αποφασίζουμε:

Α. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΚΑΙ ΘΗΡΑΜΑΤΑ

1. Καθορίζουμε την διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου για το κυνηγετικό έτος 2011 – 2012 από 20 Αυγούστου 2011 μέχρι 29 Φεβρουαρίου 2012.
2. Κατ’ εξαίρεση της παραπάνω παραγράφου, επιτρέπουμε τη θήρα του αγριοκούνελου (Oryctolagus cuniculus) μέχρι την 10 Μαρτίου 2012.
3. Τα επιτρεπόμενα να κυνηγηθούν είδη, η χρονική περίοδος και οι μέρες κυνηγίου τους, καθώς και ο μέγιστος αριθμός θηραμάτων κατά είδος, που επιτρέπεται να θηρεύει ο κάθε κυνηγός στην ημερήσια έξοδό του, αναφέρονται στο συνημμένο “ΠΙΝΑΚΑ ΘΗΡΕΥΣΙΜΩΝ ΕΙΔΩΝ”

ΠΙΝΑΚΑΣ ΘΗΡΕΥΣΙΜΩΝ ΕΙΔΩΝ
της Κυνηγετικής περιόδου 2011-2012

Α/Α ΕΙΔΟΣ                           ΖΩΝΕΣ(1)  ΠΕΡΙΟΔΟΣ   ΗΜΕΡΕΣ      ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ 

ΘΗΛΑΣΤΙΚΑ

1      Αγριοκούνελο*             20/8-14/9     15/9-10/3        Ολες                 Χωρις Περιορισμό

       (Oryctolagus Cuniclus)

2      Λαγός**                                             15/9-10/1      Τε-Σαβ-Κυρ                    1

       (Lepus Europeus)

3      Αγριοχοιρος                                       15/9-20/1      Τε-Σαβ-Κυρ            4 ανα ομάδα 

       (Sus Scrofa)

4     Αλεπού                                                15/9-29/2        Όλες              Χωρίς Περιορισμό 

      (Vulpes Vulpes)

5     Πετροκούναβο                                    15/9-29/2         Όλες                Χωρίς Περιορισμό

      (Martes Foina)                                

ΠΟΥΛΙΑ

α. Δενδρόβια - Εδαφόβια

1     Τρυγόνι                            20/8-14/9    15/9-29/2         Όλες                            12 

      (Streptopelia Turtur)

2     Φάσσα                              20/8-14/9    15/9-29/2         Όλες                Χωρίς Περιορισμό

      (Columba Palumbus)

3     Αγριοπερίστερο               20/8-14/9    15/9-29/2         Όλες                 Χωρίς Περιορισμό

      (Columba Livia)
4     Ορτύκι                             20/8-14/9    15/9-29/2         Όλες                            12
      (Coturnix Coturnix)
5     Σιταρήθρα                       20/8-14/9    15/9-10/2         Όλες                            10
      (Alauda Arvensis)
6     Τσίχλα                             20/8-14/9    15/9-29/2         Όλες            }
      (Turdus Philomelos)
7     Δενδρότσιχλα                  20/8-14/9    15/9-20/2         Όλες            }
      (Turdus Viscivorus)
8     Κοκινότσιχλα                  20/9-14/9    15/9-29/2         Όλες            }     25 από όλα τα είδη
      (Turdus Iliacus)                                                                                           Συνολικα
9     Γερακότσιχλα                  20/9-14/9    15/9-29/2         Όλες            }
      (Turdus Pilaris)
10   Κότσυφας                        20/9-14/9    15/9-20/2         Όλες            }
      (Turdus Merula)
11   Καρακάξα                        20/9-14/9   15/9-29/2          Όλες                 Χωρίς Περιορισμό
      (Pica Pica)
12   Κάργια                             20/8-14/9   15/9-29/2          Όλες                 Χωρίς Περιορισμό
      (Corvus Monedula)
13   Κουρούνα                        20/8-14/9   15/9-29/2          Όλες                 Χωρίς Περιορισμό
      (Corvus Coronis)
14   Ψαρόνι                             20/8-14/9   15/9-29/2          Όλες                 Χωρίς Περιορισμό
      (Sturnus Vulgaris)
15   Μπεκάτσα                                          15/9-29/2          Όλες                            10
      (Scolopax Rusticola)
16   Φασιανός                                           15/9-31/12     Τε-Σαβ-Κυρ                    1
      (Fasianus Colchicus)
17   Πετροπέρδικα                                    1/10-15/12     Τε-Σαβ-Κυρ                    2
      (Alectoris Graeca)
18   Νησιωτική Πέρδικα**                       1/10-15/12     Τε-Σαβ-Κυρ                    4
      (Alectoris Chukar)

β. Υδρόβια - Παρυδάτια

1    Πρασινοκέφαλη                                   15/9-31/1           Όλες         }
     (Anas Platyrynchos)
2    Κιρκίρι                                                 15/9-31/1           Όλες         }
     (Anas Crecca)
3    Κυνηγόπαπια                                       15/9-31/1           Όλες         }
     (Aythia Ferina)
4    Φλυαρόπαπια                                       15/9-31/1           Όλες         }
     (Anas strepera)
5    Σφυριχτάρι                                           15/9-10/2           Όλες         }
     (Anas Penelope)
6    Σουβλόπαπια                                        15/9-10/2           Όλες         }     12 από όλα τα είδη    
     (Anas Acuta)                                                                                               Συνολικά
7    Σαρσέλα                                               15/9-10/2           Όλες         }
     (Anas Querquedula)
8    Χουλιαρόπαπια                                    15/9-10/2           Όλες         }
     (Anas Clypeata)
9    Τσικνόπαπια                                        15/9-10/2            Όλες         }
     (Aythya Fuligula)
10  Φαλαρίδα                                             15/9-10/2           Όλες         }
     (Fulica Atra)
11  Ασπρομετωπόχηνα                              15/9-10/2           Όλες         }
     (Anser Albifrons)
12  Νερόκοτα                                             15/9-10/2           Όλες                           10
     (Galinula Chloropus)
13  Μπεκατσίνι                                          15/9-10/2           Όλες                           10
     (Galinago Galinago)
14  Καλημάνα                                            15/9-31/1           Όλες                           10
                   

(1) Περιοχές της χώρας οι οποίες είχαν χαρακτηρισθεί «ως ζώνες διάβασης των αποδημητικών πουλιών» με αποφάσεις του Υπουργού Γεωργίας μέχρι την 18.12.1985, καθώς και με την ανωτέρω (21) σχετική.
* Από 1/3-10/3 μόνο σε νησιά που υπάρχει αγριοκούνελο χωρίς συνοδεία σκύλου.
** Ειδικές ρυθμίσεις του κυνηγίου της νησιώτικης πέρδικας καθορίζονται στο κεφάλαιο Β παρ. 7
*** Oι εξαιρέσεις του κυνηγίου του λαγού καθορίζονται στο κεφάλαιο Β παρ. 5

Β. ΕΙΔΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

1. Απαγορεύουμε το κυνήγι της Μπεκάτσας (Scolopax rusticola) στο καρτέρι, το πρωί και το βράδυ.
2. Περιορίζουμε τη χρησιμοποίηση σκύλων δίωξης για άσκηση κυνηγίου, από 15.9.2011 μέχρι και 20.1.2012 σε τρεις (3) ημέρες την εβδομάδα (Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή), δηλαδή μόνο τις ημέρες κατά τις οποίες επιτρέπεται αντιστοίχως το κυνήγι του Λαγού (Lepus europaeus) και του Αγριόχοιρου (Sus scrofa).
3. Επιτρέπουμε το κυνήγι του Αγριόχοιρου (Sus scrofa) σε ομάδες μέχρι δέκα (10) κυνηγών, με δικαίωμα θήρευσης μέχρι τεσσάρων (4) ατόμων ανά ομάδα και έξοδο.
Για λόγους προστασίας της φυσικής παραγωγής του αγριόχοιρου, απαγορεύεται το κυνήγι σε όλη τη χώρα του νεαρού αγριόχοιρου όσο αυτός φέρει τις χαρακτηριστικές ραβδώσεις στο σώμα του, καθώς και των χοιρομητέρων αυτών. Εξαιρείται η περιοχή της Πελοποννήσου για την οποία περιορίζεται το κυνήγι έως την 31.12.2011 και ο επιτρεπόμενος αριθμός θηρευομένων ατόμων επίσης περιορίζεται σε τρία (3) άτομα. Επίσης απαγορεύεται το κυνήγι του αγριόχοιρου στη νήσο Εύβοια.
4. Επιτρέπουμε το κυνήγι της Αλεπούς (Vulpes vulpes) και του Πετροκούναβου (Martes foina) από 15.9.2011 μέχρι 20.1.2012 με τη χρησιμοποίηση κυνηγετικού όπλου και σκύλου δίωξης και από 21.1.2012 μέχρι 29.2.2012 χωρίς σκύλο δίωξης, μόνο στους νομούς που δεν έχουν χαρακτηρισθεί ως αρουραιόπληκτοι.
Διευκρινίζουμε ότι η χρησιμοποίηση σκύλου δίωξης για το κυνήγι της Αλεπούς και του Πετροκούναβου υπόκεινται στους περιορισμούς της παραγράφου 2 της παρούσης.
5. Απαγορεύουμε το κυνήγι του Λαγού (Lepus europaeus) καθ’ όλη τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου στις νήσους Λήμνο και Άγιο Ευστράτιο.
6. Για όσα είδη πουλιών δεν αναφέρονται στην παρούσα απαγορεύεται το κυνήγι τους, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 2, 3 και 4 της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ.
7. Το κυνήγι της Νησιώτικης Πέρδικας (Alectoris chukar) επιτρέπεται σύμφωνα με τον πίνακα θηρευσίμων ειδών που επισυνάπτεται της παρούσης με τις παρακάτω εξαιρέσεις:
α) στο νομό Λέσβου και Χίου επιτρέπεται το κυνήγι της τις παρακάτω Κυριακές: 18.9.2011, 25.9.2011, 02.10.2011, 09.10.2011, 16.10.2011, 23.10.2011, 30.10.2011, 6.11.2011 και 13.11.2011.
β) στο νομό Σάμου και στην περιοχή της Α΄ Κυνηγετική Ομοσπονδίας Κρήτης και Δωδεκανήσων (Α΄ ΚΟΚΔ) επιτρέπεται το κυνήγι της από 15.09.2011 έως 30.11.2011 και μόνο τις ημέρες Τετάρτη – Σάββατο − Κυριακή,
γ) Παρατείνουμε την ισχύ της παραγράφου (Α) της αριθ. 97734/4284/14.8.2007 (ΦΕΚ 1657/Β/21.08.2007) απόφασή μας «Τροποποίηση ρυθμίσεων θήρας» από 20.08.2011 έως 14.09.2011.

Γ. ΓΕΝΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

1. Απαγορεύουμε το κυνήγι:
1.1. Στα μόνιμα καταφύγια άγριας ζωής
1.2. Στα εκτροφεία θηραμάτων
1.3. Στις περιοχές όπου ισχύουν απαγορεύσεις θήρας ορισμένης χρονικής διάρκειας
1.4. Στους πυρήνες των Εθνικών Δρυμών
1.5. Σε ζώνη πλάτους πεντακοσίων (500) μέτρων κατά μήκος της χερσαίας μεθοριακής γραμμής
1.6. Σε θαλάσσια ζώνη πλάτους τριακοσίων (300) μέτρων από τις ακτές
1.7. Σε όλες τις περιοχές όπου ισχύουν ειδικοί περιορισμοί θήρας σύμφωνα με το άρθρο 6 της 414985/29.11.85 (Φ.Ε.Κ. 757/Β/18.12.85) κοινής υπουργικής απόφασης
1.8. Στις περιοχές για τις οποίες έχουν εκδοθεί Δασικές Απαγορευτικές Αποφάσεις Κυνηγίου, λόγω πυρκαγιών, όπως αναφέρεται στο σημείο 22 του προοιμίου της παρούσας και σε όσες περιοχές έχουν εκδοθεί και ισχύουν ή πρόκειται να εκδοθούν σχετικές αποφάσεις.
1.9. Στους αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικούς τόπους και μνημεία χωρίς προηγούμενη άδεια του Υπουργού Πολιτισμού.
2. Απαγορεύουμε την αγοραπωλησία όλων των ειδών θηραμάτων, εκτός εκείνων τα οποία προέρχονται από εκτροφεία (δημόσια ή ιδιωτικά), από τις ελεγχόμενες κυνηγετικές περιοχές ή από το εξωτερικό, εφόσον έχουν τηρηθεί οι νόμιμες διαδικασίες απόκτησής τους.
3. Επιτρέπεται – κατ’ εξαίρεση – για την τρέχουσα κυνηγετική περίοδο η αγοραπωλησία του αγριοκούνελου στις νήσους Λήμνο & Θηρασιά, όπου οι υπερπληθυσμοί έχουν διαταράξει το οικοσύστημα και έχουν δημιουργήσει ήδη σοβαρά προβλήματα και καταστροφές στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Οι υπερπληθυσμοί και οι ζημιές πιστοποιούνται από επιτροπή αποτελούμενη από εκπροσώπους της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης, της Διεύθυνσης Δασών, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών. Η σύσταση της επιτροπής και η έγκριση αγοραπωλησίας γίνεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης μετά από εισήγηση της αρμόδιας δασικής αρχής.
4. Η εκγύμναση των κυνηγετικών σκύλων επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο στους περιορισμένους χώρους εκγύμνασης που καθορίζονται από τις δασικές αρχές και απαγορεύεται οπουδήποτε αλλού.
5. Προς αποφυγή ατυχημάτων κατά τη διάρκεια κυνηγίου αγριογούρουνου, λαγού, μπεκάτσας και ορτυκιού, οι κυνηγοί υποχρεούνται να φέρουν στον κορμό του σώματός τους ένδυμα φωσφορίζοντος χρώματος πορτοκαλί (αποκλειόμενης απλής λωρίδας), ορατό από κάθε οπτική πλευρά, προς αποφυγή ατυχημάτων.
Από τις διατάξεις αυτής της απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Αθήνα, 1 Αυγούστου 2011

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Ξενοφώντος Κυνηγετικός. Μια σύγχρονη άποψη 2500 ετών.

Οι περισσότεροι από εμάς τους κυνηγούς γνωρίζουν το αντικείμενο του "Κυνηγετικού" του Ξενοφώντα. Στο συγκεκριμένο σύγγραμμα ο Ξενοφών αναλύει τις κυνηγετικές τεχνικές, τις φυλές των κυνηγετικών σκύλων και τις συνήθειες των θηραμάτων. Πέρα όμως από την εισαγωγή του αναγνώστη στα περί του κυνηγίου, ο Ξενοφών καταδεικνύει τη χρησιμότητα της θήρας στη διάπλαση χαρακτήρων και τη διαπαιδαγώγηση των νέων. Τελειώνοντας λοιπόν το τεχνικό μέρος του έργου του να τι αναφέρει ως αντιπαράθεση προς τους σοφιστές, τους διαμορφωτές κατά κάποιο τρόπο της κοινής γνώμης της εποχής. Παραθέτω αυτούσιο το αρχαίο κείμενο και στη συνέχεια τη μετάφραση. Αξίζει να το διαβάσετε με προσοχή.  

  

[13.1] Θαυμάζω δὲ τῶν σοφιστῶν καλουμένων ὅτι φασὶ μὲν ἐπ’ ἀρετὴν ἄγειν οἱ πολλοὶ τοὺς νέους, ἄγουσι δ’ ἐπὶ τοὐναντίον· οὔτε γὰρ [ἂν] ἄνδρα που ἑωράκαμεν ὅντιν’ οἱ νῦν σοφισταὶ ἀγαθὸν ἐποίησαν, οὔτε γράμματα παρέχονται ἐξ ὧν χρὴ ἀγαθοὺς γίγνεσθαι, [13.2] ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν ματαίων πολλὰ αὐτοῖς γέγραπται, ἀφ’ ὧν τοῖς νέοις αἱ μὲν ἡδοναὶ κεναί, ἀρετὴ δ’ οὐκ ἔνι· διατρίβειν δ’ ἄλλως παρέχει τοῖς ἐλπίσασί τι ἐξ αὐτῶν μαθήσεσθαι [μάτην] καὶ ἑτέρων κωλύει χρησίμων καὶ διδάσκει κακά. [13.3] Μέμφομαι οὖν αὐτοῖς τὰ μὲν μεγάλα μειζόνως· περὶ δὲ ὧν γράφουσιν, ὅτι τὰ μὲν ῥήματα αὐτοῖς ἐζήτηται, γνῶμαι δὲ ὀρθῶς ἔχουσαι, αἷς ἂν παιδεύοιντο οἱ νεώτεροι ἐπ’ ἀρετήν, οὐδαμοῦ. [13.4] ἐγὼ δὲ ἰδιώτης μέν εἰμι, οἶδα δὲ ὅτι κράτιστον μέν ἐστι παρὰ τῆς αὑτοῦ φύσεως τὸ ἀγαθὸν διδάσκεσθαι, δεύτερον δὲ παρὰ τῶν ἀληθῶς ἀγαθόν τι ἐπισταμένων μᾶλλον ἢ ὑπὸ τῶν ἐξαπατᾶν τέχνην ἐχόντων. [13.5] ἴσως οὖν τοῖς μὲν ὀνόμασιν οὐ σεσοφισμένως λέγω· οὐδὲ γὰρ ζητῶ τοῦτο· ὧν δὲ δέονται εἰς ἀρετὴν οἱ καλῶς πεπαιδευμένοι ὀρθῶς ἐγνωσμένα ζητῶ λέγειν· ὀνόματα μὲν γὰρ οὐκ ἂν παιδεύσειε, γνῶμαι δέ, εἰ καλῶς ἔχοιεν. [13.6] ψέγουσι δὲ καὶ ἄλλοι πολλοὶ τοὺς νῦν σοφιστὰς καὶ οὐ [τοὺς] φιλοσόφους, ὅτι ἐν τοῖς ὀνόμασι σοφίζονται, οὐκ ἐν τοῖς νοήμασιν. οὐ λανθάνει δέ με ὅτι τὰ μὴ καλῶς καὶ ἑξῆς γεγραμμένα φήσει τις ἴσως τῶν τοιούτων οὐ καλῶς οὐδ’ ἑξῆς γεγράφθαι· ῥᾴδιον γὰρ ἔσται αὐτοῖς τὸ ταχὺ μὴ ὀρθῶς μέμψασθαι· [13.7] καίτοι γέγραπταί γε οὕτως, ἵνα ὀρθῶς ἔχῃ, καὶ μὴ σοφιστικοὺς ποιῇ ἀλλὰ σοφοὺς καὶ

ἀγαθούς· οὐ γὰρ δοκεῖν αὐτὰ βούλομαι μᾶλλον ἢ εἶναι χρήσιμα, ἵνα ἀνεξέλεγκτα ᾖ εἰς ἀεί. [13.8] οἱ σοφισταὶ δ’ ἐπὶ τῷ ἐξαπατᾶν λέγουσι καὶ γράφουσιν ἐπὶ τῷ ἑαυτῶν κέρδει, καὶ οὐδένα οὐδὲν ὠφελοῦσιν· οὐδὲ γὰρ σοφὸς αὐτῶν ἐγένετο οὐδεὶς οὐδ’ ἔστιν, ἀλλὰ καὶ ἀρκεῖ ἑκάστῳ σοφιστὴν κληθῆναι, ὅ ἐστιν ὄνειδος παρά γε εὖ φρονοῦσι. [13.9] τὰ μὲν οὖν τῶν σοφιστῶν παραγγέλματα παραινῶ φυλάττεσθαι, τὰ δὲ τῶν φιλοσόφων ἐνθυμήματα μὴ ἀτιμάζειν· οἱ μὲν γὰρ σοφισταὶ πλουσίους καὶ νέους θηρῶνται, οἱ δὲ φιλόσοφοι πᾶσι κοινοὶ καὶ φίλοι· τύχας δὲ ἀνδρῶν οὔτε τιμῶσιν οὔτε ἀτιμάζουσι.

Μτφρ. Σ. Τσέλικας. 2006. Στο Ανθολόγιο Αρχαίων Ελληνικών Κειμένων. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.

Αυτό που με εκπλήσσει με τους αποκαλούμενους σοφιστές είναι που ισχυρίζονται, οι περισσότεροι απ' αυτούς, ότι οδηγούν τους νέους στην αρετή, ενώ τους οδηγούν στο ακριβώς αντίθετο· γιατί πουθενά δεν έχουμε δει κάποιον άνδρα τον οποίο οι σύγχρονοι σοφιστές έκαναν ενάρετο, ούτε προσφέρουν αυτοί συγγράμματα από τα οποία να αισθάνεται κανείς την υποχρέωση να γίνει ενάρετος. Αντιθέτως, για ανώφελα θέματα έχουν γράψει πληθώρα έργων, τα οποία παρέχουν στους νέους κάποια επιπόλαιη ευχαρίστηση, αρετή όμως δεν διαθέτουν· το αποτέλεσμα είναι να προκαλούν ανώφελο χάσιμο χρόνου σε όσους ελπίζουν ότι θα μάθουν κάτι από αυτά, απομακρύνοντάς τους από άλλες χρήσιμες ασχολίες και διδάσκοντάς τους την αδικία. Δεν μπορώ, λοιπόν, παρά να τους κατηγορώ για κάποια βαριά σφάλματά τους με μομφές βαρύτερες από το συνηθισμένο· όσο για τα συγγράμματά τους, τους μέμφομαι γιατί χρησιμοποιούν εξεζητημένη φρασεολογία, δεν διαθέτουν όμως ούτε ίχνος από ορθές απόψεις, με τις οποίες θα μπορούσαν οι νέοι να μορφωθούν στην αρετή.

Εγώ, βέβαια, δεν είμαι ειδικός, γνωρίζω όμως ότι το καλύτερο είναι να διδάσκεται κανείς την αρετή από την ίδια του τη φύση, κι η δεύτερη καλύτερη λύση να τη διδάσκεται από όσους πραγματικά γνωρίζουν κάτι για την αρετή, κι όχι από αυτούς που κατέχουν την τέχνη της απάτης. Εκφράζομαι ίσως με γλώσσα που δεν είναι επιτηδευμένη, γιατί ούτε καν επιδιώκω κάτι τέτοιο· αυτό που επιδιώκω είναι να εκφράσω κάποιες σκέψεις αποδεδειγμένα ορθές, που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες αυτών που έχουν λάβει μια ευγενή παιδεία με στόχο την αρετή. Γιατί δεν είναι οι λέξεις που μπορούν να προσφέρουν παιδεία, αλλά οι ιδέες, όταν είναι ωραίες.

Και πολλοί άλλοι απευθύνουν στους σύγχρονους σοφιστές ―δεν θα τους αποκαλέσω φιλοσόφους― την κατηγορία ότι είναι ικανοί στην εξεζητημένη φρασεολογία και όχι στις ιδέες. Ξέρω, βέβαια, καλά ότι κάποιος από τους σοφιστές θα ισχυριστεί ίσως πως ό,τι δεν είναι γραμμένο με ωραία και μεθοδική διατύπωση, δεν έχει αξία· γιατί γι' αυτούς είναι εύκολη η γρήγορη και άδικη κριτική. Σκοπός μου, ωστόσο, είναι γράφοντας να παραγάγω ένα έργο που να διαθέτει ορθές απόψεις και να μην κάνω τους αναγνώστες μου δοκησίσοφους, αλλά σοφούς και ενάρετους· θέλω, δηλαδή, αυτά που γράφω να μην φαίνονται, αλλά να είναι χρήσιμα, για να μην μπορεί κανείς ποτέ να τα ανατρέψει.

Οι σοφιστές, αντιθέτως, μιλάνε και γράφουν για να εξαπατήσουν, με απώτερο σκοπό το προσωπικό τους κέρδος και δεν ωφελούν κανέναν σε τίποτε· γιατί κανείς ανάμεσά τους ούτε υπήρξε σοφός ούτε είναι, αλλά είναι και ικανοποιημένοι να τους αποκαλούν σοφιστές, ονομασία που είναι ντροπή για τους συνετούς ανθρώπους. Σας συμβουλεύω, λοιπόν, να είστε επιφυλακτικοί απέναντι στα διδάγματα των σοφιστών και να εκτιμάτε τις ιδέες των φιλοσόφων· γιατί οι σοφιστές κυνηγάνε τους πλούσιους και νέους, ενώ οι φιλόσοφοι είναι εξίσου φιλικοί προς όλους· κι επιπλέον, δεν δείχνουν ούτε εκτίμηση ούτε περιφρόνηση προς τις τύχες των ανθρώπων.

Για βάλτε λοιπόν στη θέση των σοφιστών του Ξενοφώντα τα λαμόγια των παντός είδους οικολογικών οργανώσεων, ΜΚΟ κλπ. Τους συνεπικουρούμενους από στρατό ΜΜΕ. Αυτούς που κατέχουν την τέχνη της απάτης που μιλάνε και γράφουν για να εξαπατήσουν με απώτερο σκοπό το προσωπικό τους κέρδος και τα κέρδη των πατρώνων τους. Αυτούς που κάνουν το άσπρο μαύρο, αυτούς που πλάσσαραν το μεγάλο φαγοπότι της πράσινης ανάπτυξης ως σωτηρία της φύσης. Αυτούς που λοιδορούν και συκοφαντούν οποιονδήποτε εκφράσει μια άλλη άποψη, προβάλει λογικά επιχειρήματα και παρουσιάζει τεκμηριωμένες μελέτες. Αυτούς τους γελοίους Γκαιμπελίσκους. Αυτούς που τα δάση των ανεμογεννητριών τους τέρπουν την τσέπη και ως εκ τούτου στο διάολο να πάνε τα κωλόπουλα που πάνε και τρακάρουν πάνω τους. Αυτούς που αντικατέστησαν χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών με που θα μπορούσαν να είναι πηγή τροφής και ανάπτυξης για εκατοντάδες είδη με φωτοβολταϊκά μεταβάλλοντας τον τόπο σε έρημο. Η βιομηχανία της σύγχρονης σοφιστείας κρατάει από πολύ παλιά, πράγμα όμως που κάνει ακόμα πιο σύγχρονη πια την άποψη του Ξενοφώντα. Δεν είναι όμως να απορεί κανείς γιατί ο κυνηγετικός κόσμος και τότε και τώρα έχει την ικανότητα και ευθυκρισία να διακρίνει το σωστό και δίκαιο. Ζώντας μέσα στη φύση και από τη φύση με το ένστικτο και τη γνώση ξέρει καλά να διακρίνει τους χαμερπείς και δόλιους, όσο καλά καμουφλαρισμένοι κι' αν είναι πίσω από μεγαλοστομίες, συκοφαντίες και ξύλινη γλώσσα.    

Η Σιωπή των ... Κυνηγών

Για πολλούς μήνες το blog είχε σιωπήσει. Προσωπικά και επαγγελματικά θέματα δεν άφησαν το μυαλό καθαρό για να μπορώ να ανανεώνω τα θέματα του blog. Ελπίζω η καινούργια κυνηγετική περίοδος που αρχίζει σε λίγες μέρες να μας δώσει τόσα ευχάριστα ώστε να μπορούμε να έχουμε πληθώρα θεμάτων. Ωστόσο θα πρέπει να αναφέρω κάποια πράγματα από τους μήνες της σιωπής. Πρώτα απ' όλα το επιτυχημένο ζευγάρωμα του Ράμπο και της Φανής που έδωσε έξι πανέμορφα κουτάβια. Μεταξύ των τυχερών που απόκτησαν κουτάβι από τη γέννα, ο Γιώργος ο Ψυλλάκης,λάτρης της ράτσας και νικητής του Ελληνικού GRAND PRIX COMPAK SPORTING που έγινε με επιτυχία στη Ρόδο το Μάιο. Ακόμα η αποχώρηση της Μπιρμπίλως από το ΥΠΕΚΑ και η τελευταία μαχαιριά της στο κυνήγι με το ΠΔ για τον Υμηττό και η μη συμμετοχή του Commander στο φετινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FITASC SPORTING που έγινε στη Γαλλία. Μοναδικός Έλληνας εκπρόσωπος ο Μπάμπης Αιγινήτης που τα πήγε αρκετά καλά με επίδοση 156/200. Η επιτυχημένη διεξαγωγή πρωταθλήματος COMPAK SPORTING από το Σκοπευτήριο του 1ου Κυνηγετικού Συλλόγου Πειραιά στο Σχιστό με άξιο πρωταθλητή το Γιώργο Ψυλλάκη. Τέλος η έκδοση της νέας ρυθμιστικής για το κυνήγι με τα αυξημένα τέλη. Οι Ντουφεκοσκιάχτες αναπνέουν πια για την έναρξη χτυπημένοι από την οικονομική κρίση. Ούτε εκπαιδευτικά ούτε αγωνιώδεις έρευνες για τα χωράφια που κρατάνε ορτύκια, ούτε Αλεξανδρούπολη φέτος. Μέχρι την Κωπαΐδα και πολύ μας είναι. Πάντως για τους τρυγονάδες τα αποψινά μπουρίνια στη Βόρεια Ελλάδα δεν είναι καλό προμήνυμα για την έναρξη.   





Ο Γιώργος Ψυλλάκης νικητής στη Ρόδο



Μπάμπης Αιγινήτης και η ψυχή του
Σκοπευτηρίου Σχιστού ο Μίμης Μπογιάκης



Αει στο ... καλό Τίνα, εσύ κι ο συρφετός σου

    

Τα Μυστήρια της Μπεκάτσας Νο 2

Αυτή τη φορά τα κατάφεραν!!!!
Δείτε το βίντεο που ακολουθεί. Προσέξτε ιδιαίτερα τα αμοντάριστα πλάνα στην αρχή όπου ο Ντουφεκοσκιάχτης εξηγεί γλαφυρά πως παραλίγο να χάσει το πουλί, καθώς ο σκύλος του ποντάρει κι' αυτός ... "πέρα βρέχει".

Τα Μυστήρια της Μπεκάτσας

Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τις δραματικές μαρτυρίες των Ντουφεκοσκιαχτών που για άλλη μια φορά απουσίαζαν από το ραντεβού με τη βελουδομάτα βασίλισσα του δάσους. Είναι πραγματικά αποκαλυπτικοί.

Η Ετήσια Κυνηγετική Εξόρμηση των Ντουφεκοσκιαχτών στη Μάνη



Ο El Commandante σε ένα διαλειμμα

του κυνηγιού κοιτάζει με μάλλον

απλανές βλέμμα




Η Φανή ποντάρει ένα ορτύκι στο Ταίναρο

 

Ο Ράμπο φερμάρει ένα ορτύκι και
η Φανή δίπλα σε συναίνεση
και ο φωτογράφος σκέφτεται
να φωτογραφήσει ή να ντουφεκίσει



Η απίστευτη ανατολή στο Ταίναρο

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος οι Ντουφεκοσκιάχτες βρέθηκαν στα ιερά χώματα της Μάνης για το κυνήγι των ορτυκιών έτσι όπως κανένας άλλος τόπος δεν μπορεί να το δώσει. Αυτή τη χρονιά το κέφι ήταν στα ύψη και παρέμεινε εκεί, παρ' όλο που τα αποτελέσματα ήταν μάλλον μέτρια. Πραγματικά μεγάλο πέρασμα δεν έγινε τις μέρες που ήμασταν εκεί (28/9 - 5/10), έτσι αρκεστήκαμε στα σκόρπια πουλια που υπήρχαν και απαιτούσαν επίπονο ψάξιμο. Μόνο την Πέμπτη  30/9 μπορέσαμε να πετύχουμε ένα καλό πέρασμα. Πάντως υπήρχαν και αρκετά τρυγόνια που σηκώνονταν από κάτω σαν ορτύκια. Η συμπεριφορά των ορτυκιών φέτος ήταν από την αρχή περίεργη και κατά τη γνώμη μου τα πουλιά πέρασαν χωρίς πραγματικά να γίνουν αντιληπτά στα κλασσικά ορτυκοτόπια των περασμάτων. Ας όψονται οι λιγούρηδες με τα κασετόφωνα σε όλη την Ελλάδα που καταστρέφουν άλλο ένα παραδοσιακό κυνήγι, όπως αυτό του ορτυκιού. Τελικά αυτό που ευχαριστηθήκαμε ήταν οι φέρμες των σκυλιών μας, οι ωραίες ντουφεκιές που βγήκαν, η καλή παρέα και κρασοκατάνυξη με τους φίλους που συναντάμε κάθε χρόνο και ο λαγός που μας έφυγε οφιοειδώς αντουφέκιστος (αν είναι δυνατόν!!!) από τα βράχια του Ταινάρου ακριβώς δίπλα στη θάλασσα. Τι δεν μας άρεσε? Η αντιμετώπιση από ανθρώπους που τη φιλία τους είχαμε δεδομένη. Άντε και του χρόνου καλύτερα.









Οι Ντουφεκοσκιάχτες ανοίγουν ... λογαριασμο με τους λαγούς για φέτος

Ο πρώτος λαγός της χρονιάς για τους Ντουφεκοσκιάχτες είναι γεγονός και μαλιστα με το άνοιγμα του κυνηγίου του λαγου, την Τετάρτη 15/9. Ο λαγός μας προέκυψε σε κυνήγι ορτυκιών στα Μέγαρα μετα από φέρμα της Ίνας του Αστυνόμου και φοβερή ντουφεκιά του Μολυβένιου. Έτσι θα φαγωθεί από όλη την παρέα με γαρνιτούρα τα ορτυκια της εξόδου και άφθονο κρασί.

Επι Τέλους Κυνήγι!!! Η Έναρξη για τους Ντουφεκοσκιάχτες

Ο Commander με τη σοδειά της έναρξης,. Κρατά το τιμημένο
Browning και φορά παραλλαγή MAX - 1 από το
Cabela's

Αυτή η κυνηγετική χρονιά ξεκίνησε διαφορετικά. Οι Ντουφεκοσκιάχτες δεν ήταν μαζί στην έναρξη, αλλά βρέθηκαν σκόρπισμένοι ανα την Ελλάδα. Ο Σεβάσμιος έριχνε κιούρτους για αστακούς στη Λευκάδα. Ο Αστυνόμος με το Μολυβένιο τήρησαν την παράδοση και έκαναν την πρώτη έξοδο στην Κωπαϊδα και ο Commander έφερε τα πάνω κάτω αφού δεν ασχολήθηκε με το αγαπημένο του θήραμα το ορτύκι αλλά βρέθηκε στους κάμπους του Έβρου γιια τριγώνια. Ηθικός αυτουργός της παρασπονδίας του Commander ήταν ο φίλος μας και επίτιμος Ντουφεκοσκιάχτης, ο Γιάννης. Τα αποτελέσματα τελικά μάλλον τον δικαίωσαν αφού κάτι πουλάκια τα έκανε. Σε αντίθεση με τους άλλους που μάται περιμένουν ακόμα να σηκωθούν τα ντοπιάρικα ορτύκια της Κωπαϊδας. Το κλειδί της επιτυχίας της εξόρμησης στην Αλεξανδρούπολη ήταν ο φίλος μας και τοπικός ήρωας ο Θανάσης που με τη γνώση του και την προσεκτική του παρατήρηση εντόπισε ένα πολύ καλό χωράφι με ηλιόσπορα στο οποίο βοσκούσε μεγάλος αριθμός τρυγονιών.

Ο Γιάννης, ο Θανάσης και ο Bruno, το Λαμπραντόρ

Ο Commander με το Γιάννη ανέλαβαν τη φύλαξη των καρτεριών και έτσι το ξημέρωμα της 20ης Αυγούστου μας βρήκε σαν έτοιμους από καιρό για τη συνάντησή μας μ' αυτό το υπέροχο θήραμα. Οι τουφεκιές πολλές και δύσκολες και τα θηράματα ικανοποιητικά και μέσα στα όρια της νομιμότητας. Και του χρόνου!!!  

  

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FITASC SPORTING, 15-18 Ιουλίου 2010 LATERINA AREZZO, Ιταλία

Μετά από μήνες προετοιμασίας με αντίξοες συνθήκες, μεταξύ Πάρνηθας και Σχιστού, δέκα Έλληνες Σκοπευτές έκαναν το μεγάλο βήμα για τη συμμετοχή στο παγκόσμιο πρωτάθλημα FITASC SPORTING που διεξήχθη στην Ιταλία άπό 15-18 Ιουλίου. Ανάμεσά τους φυσικά ο Commander. Έτσι λοιπόν η Ελληνική αποστολή αποτελείτο από τους Μπάμπη Αιγηνίτη, Κώστα Τσαπάρα, Τάσο Κάκαρη, Λευτέρη Καραθανάση, που συμμετείχαν και στο ομαδικό ανδρών (seniors), καθώς και από τους Δημήτρη Πιστολά (κατηγορία veterans), Δημήτρη Αγγελή (κατηγορία super veterans) και τους Γιώργο Χαρατσή, Γιάννη Δελατόλα, Βασίλη Βλασσερό και Γιώργο Παπανικολάου (κατηγορία seniors). Η εμπειρία απίστευτη παρά τον ανυπόφορο καύσωνα που επικράτησε τις τέσσερις μέρες του αγώνα. Εκπληκτικές εγκαταστάσεις μέσα στο φυσικό περιβάλον, απίθανες βολές και ποικιλία στόχων, υψηλότατες επιδόσεις από τα top guns, παρά το πολύ δύσκολο σενάριο. Νικητής ο μέγας George Digweed με 197/200, αφού έκανε ένα φοβερό 100 straight τις δύο πρώτες ημέρες. Δεύτερος ο Ben Husthwaite με 195/200 και τρίτος ο Anthony Matarese Jr. με 192/200. Αξίζει ακόμα να αναφέρουμε την εξαιρετική επίδοση και νίκη στην κατηγορία Juniors του Ιταλού πιτσιρικά Michael "Spadino" Spada - ξεκάθαρα ανατέλων αστέρας του αθλήματος - με 188/200, καθώς και της  Ισπανίδας Beatriz Lapara Cuenca στις γυναίκες με 180/200. Στους Veterans νικητής ήταν ο Βρεττανός Graham Stirzaker με 181/200, ενώ στους Superveterans o Αμερικανός Michael Taylor με 178/200. Στο ομαδικό επικράτησαν ανά κατηγορία:
Seniors ΗΠΑ (Wendell Cherry, Jon Kruger, Anthony Matarese Jr. & Andy Duffy),
Veterans Μεγάλη Βρεττανία (Graham Stirzaker, Steve Brightwell, John Pool),
Super veterans ΗΠΑ (Floyd Hartladge, Michael Taylor, Bob Davis),
Juniors Ιταλία (Marco Battisti, Renato Vitelli, Michael Spada),
Ladies Ισπανία (Beatriz Lapara Cuenca, Maria Dolores Garcia, Maria Golbano Mellendez).
Σε ότι αφορά τις επιδόσεις της Ελληνικής ομάδας ήταν Αιγηνίτης 133, Πιστολάς 132, Τσαπάρας 120, Κάκαρης 114, Καραθανάσης  105, Δελατόλας 104, Αγγελής 99, Παπανικολάου 86, Χαρατσής 68 και Βλασσερός 54.
Αν υπήρχε βραβείο Fair Play θα έπρεπε να δοθεί στον Γιώργο τον Χαρατσή, αφού έδωσε το δεύτερο όπλο που είχε μαζί στον Δημήτρη τον Αγγελή όταν το όπλο του δεύτερου έπαθε πολύ σοβαρή ζημιά. Στη συνέχεια όμως και το όπλο του Γιώργου βρέθηκε να πάσχει από οστεοπόρωση και να μην μπορεί να σταθεροποιηθεί το χτένι του ρυθμιζόμενου κοντακιού, με αποτέλεσμα να ρίχνει στο γάμο του Καραγκιόζη κυριολεκτικά, αφού με κάθε ντουφεκιά απορυθμιζόταν. Ο Γιώργος όμως προς τιμήν του δεν πήρε πίσω το δεύτρο όπλο του από τον Δημήτρη παρά τα χαμηλά σκορ που έκανε με το προβληματικό του όπλο.
Αναλυτικά αποτελέσματα στο επίσημο site της FITASC http://www.fitasc.com/ . Επίσης άπειρες φωτο όλων των σκοπευτών της τελετής έναρξης και της απονομής θα βρείτε στο http://www.gnappofoto.info/

Το σενάριο του αγώνα περιλάμβανε δύο πεδία σε λίμνη και τα υπόλοιπα έξη είχαν αναπτυχθεί σε δάσώδη περιοχή. Ο σχεδιαστής του ήταν ο γνωστός για την ... πανουργία του Veniero Spada που μας κούφανε κυριολεκτικά με τις επινοήσεις του. Μέχρι πιάτο λαγού που βούταγε στη λίμνη έβαλε ο αθεόφοβος. Κατά τ' άλλα υπήρχαν πολύ μακρινές βολές που ήθελαν προσκόπευση μερικών μέτρων για να σπάσουν, πολλά battue και looper και λίγα simoultaneous pairs. Γενικά οι περισσότεροι ντουμπλέδες ήταν on report με χαρακτηριστικό την μεγάλη χρονική απόσταση μεταξύ τους δηλαδή στο όριο του κανονισμού, όπου η δυσκολία περισσότερο έγκειτο στη μία και μοναδική βολή για κάθε πιάτο και στη διαφορετική αίσθηση που είχαν τα δύο πιάτα μεταξύ τους (αργό - γρήγορο ή μακρινό - κοντινό). Γενικά το σενάριο έδινε εκ πρώτης όψεως μια εντύπωση βατών στόχων, που όμως αποδεικνύονταν ιδιαίτερα δύσκολοι με μεγάλες τεχνικές απαιτήσεις εκ των υστέρων.

Όλα αυτά έγιναν λοιπόν με τη συμμετοχή, κρατηθείτε, 1123 σκοπευτών όλων των κατηγοριών (senior, veteran, super veteran, ladies, junior) από 29 χώρες, 49 διεθνών διαιτητών, 250 ατόμων βοηθητικού προσωπικού πολλοί από τους οποίους ήταν εθελοντές από τη γύρω περιοχή. Χρησιμοποιήθηκαν 164 μηχανές και ρίχτηκαν περίπου 250000 πήλινοι στόχοι κάθε είδους. Εννοείται ότι όλοι οι τοπικοί παράγοντες ήταν παρόντες για να βοηθήσουν στη διοργάνωση. Το σκοπευτήριο της Laterina είναι ιδιωτική επιχείρηση που ανήκει στον Ολυμπιονίκη του Skeet της Αθήνας Andrea Benelli και άλλους τέσσερις συνεταίρους. Περιττό να πούμε στα οικονομικά ωφέλη που αποκόμισε όλη η περιοχή από τη διεξαγωγή του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος.
Δυστυχώς η σύγκριση με την ελληνική πραγματικότητα είναι αναπόφευκτη. Η συγκριση δηλαδή με ένα κράτος όπου το άθλημα της σκοποβολής διώκεται ως περίπου εγκληματικό, απέδειξε περίτρανα για άλλη μια φορά ότι η Ελλάδα ζει σε σκοπευτικό Μεσαίωνα, από τον οποίο δεν υπάρχει ορατή έξοδος. Η χώρα μας λοιπόν που δεν ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη των σκοπευτικών αθλημάτων και μετατρέπει το Ολυμπιακό σκοπευτήριο του Μαρκόπουλου σε κέντρο μεταγωγών κρατουμένων, θα μπορούσε να ενδιαφερθεί για για τα έσοδα από μια τέτοια διοργάνωση???

Μήπως η ίδια η ΣΚΟΕ μπορέσει τώρα που έκλεισε και η κάνουλα των επιδοτήσεων, να κατανοήσει τα ωφέλη από την ανάπτυξη του Sporting στην Ελλάδα και να εργαστεί αναλόγως? Μήπως θα πρέπει να δει πιο σοβαρά κάποιους "γραφικούς" που ξηλώθηκαν κανονικά για να κάνουν το μεράκι τους αλλά και να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα, όσο καλύτερα μπορούσαν με τις τριτοτεταρτοκοσμικές συνθήκες των σκοπευτηρίων της χώρας μας? Και ακόμα τους άλλους που θα ήθελαν, αλλά  δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν και ενδεχομένως να αντιπροσωπεύσουν καλύτερα τη χώρα απο εμάς?
Το παρήγορο σε όλη την υπόθεση είναι τα εγκωμιαστικά σχόλια των διοργανωτών και των απλών αθλητών για το ήθος και την προσπάθεια όλων των μελών της αποστολής, καθώς και η διεξαγωγή για πρώτη φορά επίσημου αγώνα της FITASC στη χώρα μας, δηλαδή το GRAND PRIX του COMPAK που θα γίνει στη Ρόδο.
Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω την αμέριστη συμπαράσταση που μας περείχαν όλοι οι Κύπριοι σκοπευτές και βέβαια ο Πρόεδρος της Σκοπευτικής Ομοσπονδίας της Νότιας Αφρικής και Αντιπρόεδρος της FITASC, ο ελληνικής καταγωγής Κώστας Χαλκιάς. Ακόμη ο φίλος μας Ελβετός σκοπευτής και top gun στους super veterans, Allain Reyna που ήταν πάντα πρόθυμος να μας βοηθήσει και να μας συμβουλεύσει.
Μερικές φωτό της ηρωικής Ελληνικής αποστολής :

Η παρέλαση της Ελληνικής Ομάδας κατά την τελετή έναρξης

Η Ελληνική Ομάδα με τη γαλανόλευκη

Ο Αντιπρόεδρος της FITASC Κώστας Χαλκιάς με τον
Μπάμπη Αιγηνίτη και τον Δημήτρη Αγγελή

Ο φίλος μας Ελβετός super veteran Allain Reyna 

                                                                                        

Τάσος Κάκαρης



Κώστας Τσαπάρας "El Commandante"                            



                                                                                            

Γιώργος Χαρατσής

Δημήτρης Αγγελής

Μπάμπης Αιγηνίτης

Γιώργος Παπανικολάου

Γιάννης Δελατόλας

Δημήτρης Πιστολάς

Βασίλης Βλασσερός

Λευτέρης Καραθανάσης

                                                                                         

Το Πόντιουμ

Η Πούλα μου: Από αριστερά Robert Jager (NED), Magyar Szaba (HUN),
Elisabeth Altenender (AUT), Πέτρος Ιωάννου (CYP), Stefano Lombardi (ITA)
και Κώστας Τσαπάρας (GRE)

Άμα είναι να το χάσεις, χάστο σαν πρωταθλητής

 Κι' αυτός σαν πρωταθλητής τόχασε (το ίδιο πιάτο!!!)

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ ΤΕΣΤ BROWNING MAXUS - BENELLI VINCI - BERETA A-400

The Improbable Comparison: Beretta A400 vs. Browning Maxus vs. Benelli Vinci

This is an unlikely comparison on several levels. Though the formerly code-named "Peggy" Browning Maxus was announced first, rolled out as “The Most Reliable Autoloader the World Has Even Known” on October 10, 2008, as of this writing (June, 2010) general availability has been limited to essentially one model: synthetic. I've tested two 3-1/2 inch chambered versions, one in black with a 26 inch barrel and one in camo with a 28 inch barrel. Firing "Peggy," over a year and a half ago, back when Planet Maxus just began to spin. Peggy was extremely soft-shooting then and remains so today.

The most surprising release, surrounded by glorious fanfare, was the Benelli Vinci. A 3 inch chambered model at the moment, it too has been available in essentially one model, black synthetic or camo. Two Vinci's were tested, one with a 26 inch barrel and one with a 28 inch.

The latest new autoloader entry, the A400 Xplor Unico, has a 3-1/2 inch chamber and was the last of the three to be released. It too is offered in only basic one model at the moment, Xtra-grain wood but with the choice of “Kick-Off” hydraulic pad or not, with a few different barrel lengths. Whether you view the A400 as an "Xtrema2 Light" or perhaps as an "Xtrema + Steelium + KO3," the tested example was a problem-free shotgun and is easy on the eyes, despite the fake grain on walnut and extensive use of "advanced technopolymers." The overbored A400 barrel is overbored all the way from the American standard of .729 inches to .730 inches on my Skeet's bore gauge. The A400 has its fair share of fine points, but it is more than a bit overboard to call the barrel over-bored. The best addition is the KO3, not for the shooter, but for the gun. It keeps the action relatively stress-free despite extremely high bolt speed.

This attempted comparison is only an attempt. As these three models have evoked the vast majority of autoloading shotgun reader mail, that's why it is being attempted. The “improbable part” is due to the disparity in the models themselves. If a 3-1/2 inch composite-stocked dedicated waterfowling shotgun was the subject, then a Benelli SBE-II vs. Maxus vs. Beretta Xtrema2 comparison would seem to make a great deal more sense. That, however, has not at all been the focus of most of the correspondence. Instead, readers have suggested they want one of the these three more as an “all-around” shotgun, "all-around" meaning all kinds of different things to different people. You might not think any of these shotguns would be necessary, or even highly desirable to take a dove or break a clay, but it hasn't really worked out that way. Though in some ways this is apples to oranges, a lot of folks want one new juicy piece of scattergun to bite into and these three are invariably among those considered. So, I'll do my best starting with the easily measured attributes, and moving on to the more esoteric areas.

WEIGHT, AS MEASURED

Maxus Stalker 3-1/2 in., 28 inch barrel: 6 lbs. 15 oz. ($1379 MSRP, $1509 MODB Camo))

Vinci, MAX-4 Camo, 26 inch: 7 lbs., 1 oz. ($1479 MSRP, $1379 black synthetic)

A400, non-KO, 28 inch: 6 lbs. 13 oz. ($1625 MSRP, $1725 w/ KO)

TRIGGER BREAK, AS MEASURED

Maxus: 6 lbs.

Vinci: 5 lbs.

A400: 4-3/4 lbs.

WARRANTY

Maxus: No written warranty.

Vinci: Five years.

A400: One year.

CHOKE TUBES SUPPLIED

Maxus: Three Invector Plus

Vinci: Five Crio Plus

A400: Three, Optima-HP



SHELL HANDLING

Maxus: Speed Loading and Unloading + Magazine Cut-off

Vinci: Speed Unloading

A400: Magazine Cut-off

VENT RIB TYPE

Maxus: flat rib, single front bead

Vinci: raised rib, single front and center beads

A400: flat rib, single front bead

ACTION

Maxus: Gas, "Activ Valve" variation.

Vinci: In-line Inertia

A400: Gas, Franchi / Xtrema variation.

SHELL INTENSITY CAPABILITY W/O ADJUSTMENTS

Maxus: 1 oz. and up, 3.5 inch chamber

Vinci: 1 oz. and up, 3 inch chamber

A400: 7/8 oz. and up, 3.5 inch chamber

Note: All three cycled 7/8 oz. Winchester white box “Super-Speed Loads” as tested. The A400 ejected them with the most authority, however.

PATTERNING NOTES

All three printed well-centered patterns at 40 yards with B&P USA F2 Legend 1-1/8 oz. loads. All three shot slightly high. Factory “Full” chokes patterns out of the Vinci and A400 gave higher percentages and exhibited less patchiness than the Maxus factory full choke.

FELT RECOIL

The Maxus was the softest shooting, followed by the A400, and then the Vinci with 1-1/8 oz. F2 Legend shells, but all were univerally found as comfortable.
With 1-7/8 oz. 3 inch Remington Nitro-Mag shells, the order changed. The Maxus was just slightly softer shooting than the Vinci, close enough to call it a dead heat. But the Vinci was far more comfortable to shoot than the Beretta A400. The Vinci scaled extremely well with higher intensity loads with noticeably less muzzle flip.

SAFETY PLACEMENT

Maxus: back of the trigger guard

Vinci: front of the trigger guard

A400: front of the trigger guard

Notes: The Maxus safety is, for me, too close to the right hand. Too easy to bump off the safety with the side of my right forefinger while carrying.

RECOIL PAD

Maxus: “Inflex Pad”

Vinci: ComforTech stock system

A400: “Micro-Core” Pad

Notes: The Maxus does not come to the shoulder as well for me as the others, due primarily to the poorly designed “Inflex” pad. Rather than having a flat face, the factory Browning pad is similar to their X-bolt rifle pad. Fine on a rifle, but it is dished out more like a "trap pad" than a field pad. Good pad, poor profile for a field gun. If I was hunting with a premounted gun, it wouldn't matter. I'm not, though, so it does. The Maxus has spacers right in the box to adjust the length of pull if desired-- the other models do not.

BARRELS

Maxus: Browning oversized bore “Invector Plus,” lengthened forcing cones.

Vinci: Standard bore, chrome-lined, cryogenically treated.

A400: Very, very, very slightly oversized bore (.730 in. vs. .729 standard U.S. bore and .725 in. standard European), chrome-lined, extra-long forcing cones.

CUSTOMER SERVICE

Based on my own experiences, I would rate the respective customer service departments as follows:

Maxus (Browning): Excellent.

Vinci (Benelli): Excellent.

A400 (Beretta): Poor.

LOWEST PRICE TO HIGHEST PRICE

The lowest-price configuration available for any of these three shotguns would be the three-inch chambered version of the Maxus Stalker at $1199 MSRP. The Vinci and the 3-1/2 inch Maxus models are almost identically priced. The most expensive of the three is the A400 with KO at $1725 MSRP.

OVERALL IMPRESSIONS

I'm often asked if “Xyz” is “good gun.” It isn't easy to answer, as “good” is such a vague, loose term that it has no universally held definition. The best answer to the question is often, “It's not bad.” So it goes with these three models, none of which are bad. All of them are destined to be offered in more configurations than they are presently and nothing ever made is immune to improvement.

The Maxus is the most versatile shotgun ever offered under the Browning nameplate. If there is a Browning “shotgun curse” over the last fifteen years or so it has been overly heavy triggers. Often called lawyer triggers, Browning can offer any explanation they'd like, perhaps true, but nevertheless Browning shotgun triggers do not compare favorably to many other triggers on the market, including the A400 and the Vinci triggers tested here. If they want to really be the “Best There Is,” then they will have to notch up their trigger quality in my view. For now, it would take a trigger job and a replacement recoil pad to get the Maxus up to speed for me.

Beretta, in another hearty bout of self-congratulation, announced a while back that their “relentless pursuit of excellence” they again set the benchmark for the “do it all shotgun.” They weren't referring to the A400, though, they were speaking of the Xtrema2. The A400 version of the Xtrema2 is easier on the eyes, harder on the wallet, more suitable when the application involves significant walking and carrying, perhaps a bit less suitable as a dedicated waterfowler with its shinier barrel and lighter weight. Better for upland, though, with little question. In fact, had Beretta introduced the A400 as the “Xtrema2 Uplander” it wouldn't have been that far off the mark. The Vinci, easily winning the non-conventional aesthetics award, is the simplest, most reliable shotgun of the bunch. While none of these shotguns are at all difficult to maintain, not by any stretch, the Vinci field strips with a push of a button and the twist of the magazine cap, and no time is spent cleaning a gas system as it doesn't have one.

The softest-shooting shotgun of the group is the Maxus, followed by the A400, but the Vinci is more comfortable than the A400 with heavier loads and essentially equal with the Maxus. The Maxus wins in the shell-handling contest, then Vinci, then A400. Both the A400 and Vinci triggers beat the Maxus handily with Benelli's swift customer service lightening the five pound as supplied trigger to about 3-1/2 pounds for me at no charge. This is no harsh dig at Browning Customer Service, which has been uniformly excellent. Browning trigger spec on their field guns is 5-6 pounds. Heavier than that, they will be happy to touch it up for you, but only to within their spec. You won't get an A400 or Vinci-comparable trigger from Browning; see your favorite gunsmith for that.

If you rarely hunt, or don't hunt much, then none of the above would likely be considered the "ideal dedicated clays gun," as they are all a bit on the light side. Rightly or wrongly, several clays shooters seem to immediately take substantially heavier guns (A391 Urika 2) but still can't wait very long before taping on weights, using aftermarket forearm caps, gluing lead into buttstocks, and the like. Anyway, T & S hull catchers are not available for any of these three that I know of, but the Birchwood Casey "Save-It Shell Catcher" can likely be used though I've not stuck any of them onto these guns. If the notion is more clays than anything else, the A400 with a 30 inch barrel and the KO would likely come closest to what many would prefer in premounted games. I also suspect that with its violent action and perky bolt speed, the A400 is a bit better equipped to handle some of the crappy looking, pipsqueak, "dumpster diving quality" reloads that seem to be common on some clays fields. All of these models are clearly advertised and promoted as hunting guns. Neither camo nor 3-1/2 chambers would be requisite to break a clay pigeon.

Having tested both the Maxus and the Vinci with both 26 and 28 inch barrels, I very much prefer the overall handling, balance and speed of the 26 inch barrels on these two models compared against their 28 inch counterparts. Invariably, I end up with better hunting load patterns from extended chokes than factory, as in Trulock Precision Hunter tubes, so I'm ending up with a 27 inch barrel, regardless.

At seven pounds, give or take, all of these autoloaders hit the same general weight class of 12 gauge. When it gets down to an ounce or two as being meaningful, well-- loading one less shell in your autoloader may change carry weight about that much, so it isn't enough to obsess about.

This is, as mentioned earlier, an “improbable comparison.” There are enough differences in finish, chamber length, and styles to make this less than a specific, intended use directed match-up. As an all-around hunting gun, my preference is clear. Based on the best warranty, the most reliability, the simplest action, easiest clean-up, excellent customer service, a bit more value from extra choke tubes, and the fastest shouldering qualities of the bunch, it wasn't at all hard for me to vote Vinci.



Copyright 2010 by Randy Wakeman. All Rights Reserved.